H τερηδόνα είναι νόσος των δοντιών που οφείλεται σε μικρόβια τα οποία υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα. Τα μικρόβια αυτά διασπούν τους υδατάνθρακες των τροφών και παράγουν οξέα τα οποία επιτίθενται στα δόντια και προκαλούν την απώλεια αλάτων από αυτά (απασβεστίωση) οδηγώντας στην εμφάνιση της τερηδόνας δηλαδή του χαλάσματος.

Τρεις παράγοντες συντελούν στην εμφάνιση της νόσου τερηδόνας και αυτοί είναι η διατροφή, η στοματική υγιεινή και η άμυνα του οργανισμού. Τα μικρόβια τρέφονται από τους υδατάνθρακες των τροφών και παράγουν οξέα. Τα οξέα αυτά συσσωρεύονται στις οδοντικές επιφάνειες και εάν δεν απομακρυνθούν ή εξουδετερωθούν τότε αρχίζουν να διαλύουν την δομή του δοντιού. Η απομάκρυνση των μικροβίων και των οξέων επιτυγχάνεται με την τήρηση πολύ καλής στοματικής υγιεινής. Η αποφυγή του βουρτσίσματος κυρίως μετά από την κατανάλωση γλυκών ευνοεί την εμφάνιση τερηδόνας.

Τέλος η κληρονομικότητα αποτελεί επίσης ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ανάπτυξη της τερηδόνας όσον αφορά τόσο την μορφολογία των δοντιών όσο και την ποιότητα του σάλιου. Δόντια με βαθιές αύλακες, ευνοούν την συγκράτηση μικροβίων και καθιστούν δύσκολη την απομάκρυνσή τους. Επιπλέον «καλή ποιότητα» σάλιου ευνοεί την ταχύτερη εξουδετέρωση των οξέων λόγω ειδικών ρυθμιστικών συστημάτων που περιέχονται σε αυτό.

Η πρόληψη της τερηδόνας μπορεί να γίνει με τους ακόλουθους τρόπους:
1. Εφαρμογή καλής στοματικής υγιεινής για την απομάκρυνση των μικροβίων και των οξέων αυτών
2. Έλεγχος της διατροφής και την κατανάλωσης υδατανθράκων και σακχάρων για περιορισμό της «πρώτης ύλης» των μικροβίων
3. Τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο με σκοπό να δοθούν οι κατάλληλες οδηγίες στοματικής υγιεινής και να αναγνωριστεί κάποια τερηδονική βλάβη στα αρχικά της στάδια όπου η ανάταξη της είναι εφικτή χωρίς την πραγματοποίηση σφραγίσματος παρά μόνο με τις κατάλληλες οδηγίες.
4. Χρήση οδοντόκρεμων και στοματικών διαλυμάτων που περιέχουν φθόριο το οποίο ενισχύει την αντοχή των δοντιών στην οξική προσβολή.

Η τερηδόνα στα πολύ αρχικά στάδια μπορεί να αναχαιτιστεί με της χρήση οδοντόκρεμας που περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις φθορίου. Σε προχωρημένα στάδια απαιτείται απομάκρυνση του χαλασμένου τμήματος του δοντιού και αντικατάστασή του με κάποιο εμφρακτικό υλικό (σφράγισμα).

Δυστυχώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν υπάρχει πόνος ακόμα και εάν η βλάβη είναι πάρα πολύ βαθιά σε βαθμό που να θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση του δοντιού. Ορισμένοι ασθενείς νιώθουν ενόχληση στο κρύο, στα γλυκά και στα φρούτα. Εάν όλοι οι ασθενείς αισθανόταν πόνο με την εμφάνιση του χαλάσματος θα επισκεπτόταν τον οδοντίατρο και θα μπορούσε να προληφθεί η εξάπλωση του χαλάσματος.