ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ...

Αποστολή Μηνύματος

Οδοντικό Εμφύτευμα

Εμφυτευματολογία
Οδοντικό Εμφύτευμα

Τι είναι το οδοντικό εμφύτευμα;

Το εμφύτευμα είναι μια βίδα κατασκευασμένη από τιτάνιο, δηλαδή από το ίδιο υλικό που χρησιμοποιείται στην ορθοπεδική για τοποθέτηση πλακών και βιδών στις αρθρώσεις και τα οστά. Είναι απόλυτα βιοσυμβατό και δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα στην υγεία. Το τιτάνιο έχει την ιδιότητα να δημιουργεί ισχυρό δεσμό με το οστό και γίνεται ένα με αυτό.

Πως τοποθετείται το οδοντικό εμφύτευμα;

Η διαδικασία τοποθέτησης είναι απλή. Αρχικά πραγματοποιείται τοπική αναισθησία στην περιοχή που επιθυμούμε την εμφύτευση και με μια μικρή τομή στα ούλα έχουμε πρόσβαση στην οστική επιφάνεια στην οποία και τοποθετείται το εμφύτευμα ενώ τέλος ακολουθεί η συρραφή.

Υπάρχει πόνος κατά την εμφύτευση και μετά το χειρουργείο;

Κατά την διάρκεια της εμφύτευσης χορηγείται επαρκής ποσότητα τοπικής αναισθησίας η οποία εξασφαλίζει την ανώδυνη επέμβαση και ο ασθενής δεν νιώθει καθόλου πόνο. Μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης και την πάροδο του αναισθητικού αποτελέσματος ο πόνος είναι αντιμετωπίσιμος με ελαφριά παυσίπονα.

Πότε μπορεί να τοποθετηθεί το μόνιμο δόντι πάνω από το εμφύτευμα;

Όταν τοποθετείται το εμφύτευμα η αρχική συγκράτησή του στο οστό είναι μηχανική, δηλαδή συγκρατείται λόγω της μορφολογίας και των συγκρατητικών του στοιχείων (σπείρες, αύλακες κλπ). Με την πάροδο των μηνών το εμφύτευμα αρχίζει να συνδέεται με το οστό βιολογικά, δηλαδή αρχίζει να γίνεται ένα με το οστό. Η ιδανική περίοδος για την τοποθέτηση της μόνιμης αποκατάστασης είναι περίπου μετά από 3-4 μήνες από την ημέρα του χειρουργείου. Όλο αυτό το διάστημα μέχρι την τοποθέτηση της μόνιμης αποκατάστασης ο ασθενής δεν μένει δίχως δόντια αλλά τοποθετείται προσωρινή αποκατάσταση που διευκολύνει την μάσηση, την ομιλία αλλά και την αισθητική.

Πρέπει να τοποθετηθούν τόσα εμφυτεύματα όσα και τα δόντια που λείπουν;

Όχι. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σε ασθενή ολικά νωδό (χωρίς δόντια) μπορούν να τοποθετηθούν από 2-5 εμφυτεύματα σε κάθε γνάθο για την αποκατάσταση της νωδότητας. Επιπλέον με τα εμφυτεύματα μπορούν να κατασκευαστούν γέφυρες με τον ίδιο τρόπο που κατασκευάζονται και στα δόντια. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι με δύο εμφυτεύματα μπορούμε να αποκαταστήσουμε 3 δόντια.

Σε ποιές ηλικίες μπορούν να τοποθετηθούν εμφυτεύματα;

Απαραίτητη προϋπόθεση για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων είναι η πλήρης ανάπτυξη και διάπλαση των οστών της γνάθου η οποία ολοκληρώνεται στην ηλικία των 19 ετών. Όσον αφορά τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες των 70 και 80 ετών, μπορούν επίσης να τοποθετηθούν εμφυτεύματα βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ασθενών και απαλλάσσοντάς τους από τις άχαρες οδοντοστοιχίες όταν αυτοί έχουν χάσει όλα τα δόντια τους.

Ποια είναι η διάρκεια ζωής των εμφυτευμάτων;

Τα εμφυτεύματα όπως και τα δόντια μας, έχουν σχεδιαστεί για να διαρκούν για πάντα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η άριστη στοματική υγιεινή και φροντίδα των εμφυτευμάτων, οι τακτικοί επανέλεγχοι στον οδοντίατρο και σαφώς η επιλογή κατάλληλων ασθενών που θα μπορέσουν να εφαρμόσουν τα παραπάνω.

Πλεονεκτήματα εμφυτευμάτων

Τα εμφυτεύματα αντικαθιστούν τις ρίζες των χαμένων δοντιών και παρέχουν μεγάλη σταθερότητα για τις θήκες, τις γέφυρες και τις οδοντοστοιχίες που τοποθετούνται πάνω σε αυτά. Με την τοποθέτηση εμφυτευμάτων αποφεύγεται ο τροχισμός διπλανών υγιών δοντιών προκειμένου να τοποθετηθεί γέφυρα.

Επιπλέον προσφέρουν αυξημένη αυτοπεποίθηση και αισθητική σε σχέση με τις γέφυρες αλλά και κυρίως σε ασθενείς που αντικαθιστούν τις οδοντοστοιχίες με εμφυτεύματα. Προσφέρουν επίσης επαναπροσδιορισμό της γεύσης και της ομιλίας αισθήσεις που ασθενούν σε άτομα με οδοντοστοιχίες.

Τα εμφυτεύματα πετυχαίνουν πάντα;

Σε κάθε οδοντικό εμφύτευμα το οποίο τοποθετείται πάντα υπάρχει πιθανότητα απόρριψης 2%.

Ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι στα 100 εμφυτεύματα που θα τοποθετηθούν τα δύο θα απορριφτούν από τον οργανισμό. Με την χρήση καλής ποιότητας οδοντικών εμφυτευμάτων και άψογους χειρουργικούς χειρισμούς προσπαθούμε να μειώσουμε όσο το δυνατόν την πιθανότητα απόρριψης χωρίς να την μηδενίσουμε καθώς εξαρτάται και από παράγοντες ιδιοπαθείς.